The Enchanted Pig
Composer: Jonathan Dove
Libretto: Alasdair Middleton
Outcast, forgotten, impoverished vagrants
shelter together from society and storm
in what was once a church, far away from man and beast.
Their lives seem hopeless.
Without purpose or longing, they shuffle slowly across this miserable earth.
Night falls.
The moon paints a brushstroke on their ashen faces.
They pass the useless time
by performing a fairytale:
“The Enchanted Pig”
A princess marries a hairy, stinking pig—
with inevitable consequences.
They become absorbed in their play.
They forget time.
They forget space.
They forget their dire existence.
They sing with lyricism, humor, and emotion.
For a moment, their eyes finally sparkle again.
Childlike freedom awakes in their bodies.
_________________________________
Uitgestoten, vergeten armoedige zwervers schuilen samen voor storm en maatschappij in wat ooit een kerk was, ver weg van mens en dier
Hun leven lijkt uitzichtloos
Zonder doel en hoop slenteren ze langzaam op deze aardkloot.
De nacht valt
De maan valt als een kwaststreek op hun grauwe gezichten
Ze doven hun nutteloze tijd met het spelen van een sprookje
‘The Enchanted Pig ‘
Een prinses trouwt met een harig, stinkend varken
Met alle gevolgen van dien.
Ze gaan op in hun spel
Ze vergeten de tijd
Ze vergeten de ruimte
Ze vergeten hun benarde leven
Ze zingen vol lyriek, humor en ontroering
Je ziet hun ogen eindelijk nog even sprankelen
In hun lichamen ontwaakt de kinderlijke vrijheid.
